Ria jij werkt toch met vroeg kinderlijk trauma, waarom moet mijn kind dan kunnen rollen?
De meeste kinderen komen bij mij, doordat ze vast lopen op school, daarbij kan gedacht worden aan:
-niet kunnen concentreren, snel afgeleid
-anderen van werk afhouden
-korte spanningsboog
-er komt niet uit wat erin zit
-altijd direct in de verdediging schieten
-dromerig
-sociaal emotioneel gezien achterlopen t.o.v. mentale vlak
-onhandig (overal tegenaan lopen)
-krampachtig schrijven
-heel onrustig slapen, etc.
Van rollen krijgt een baby meer lichaamsbesef, het gaat ervaren dat het bestaat uit een driedimensionaal lichaam met een voor- en achterzijde en twee zijkanten. Voor rollen zijn namelijk alle zijden van het lichaam nodig. Veelal ontstaat het vanuit speelgoed wat de baby waarneemt met de ogen (prikkeling van de zintuigen) en begint het, vanuit rugligging, daarnaar te reiken. Het hoofd is dus de initiator tot inzet van rollen.
Rollen vergt veel kracht en de adem is daarbij onontbeerlijk. Kinderen die een intensieve geboorte hebben gehad of anderszins een moeilijke start hebben ervaren, hebben mogelijk (doods)angst ontwikkelt. Veiligheid ervaren in het eigen lijf is ver te zoeken. Van doodsangst ervaren schiet de ademhaling in de borst. Veel van deze kinderen hebben dan ook een hoge borstademhaling.
Zij zullen minder de neiging hebben tot of moeite hebben met rollen. Rollen brengt namelijk een versnelling in het evenwichtsorgaan teweeg, wat de prikkelgevoeligheid stimuleert. Er is door de eerdere ervaring geen interne veiligheid waarneembaar.
Door bij mij, vanuit een veilige setting weer te leren rollen (grote hap lucht, hoofd omhoog, verste schouder draaien naar de kant waarheen gerold gaat worden, daarbij kruist het de (denkbeeldige) middellijn), ontwikkelt een kind bewust lichaamsbesef. Kan het vanuit daar veiligheid ervaren, waardoor prikkels beter verwerkt kunnen worden en kan het zo bepalen wie/waar ben ik ten opzichte van de ruimte waarin ik mij bevind.
Zo kan rollen meehelpen vroeg kinderlijk opgedaan trauma te helpen helen.
Foto: E. Bulder
