Samengesteld gezin

Je was zo verliefd en nu loop je tegen dezelfde problematiek aan als bij je ex-partner. Zijn kinderen lijken wel belangrijker dan jij Ervaar je dat haar kind de oorzaak is van jullie ruzies? Welke dynamiek is er gaande? Is afspraken maken zinvol?

Ik was zo verliefd

*Nu ervaar ik dezelfde pijn als bij mijn ex-partner, hoe kan dit? *We houden ons aan het stiefplan en toch stroomt het niet binnen ons gezin. *Waarom voelen mijn eigen kinderen toch echt anders dan die van mijn partner? *Waarom loopt het zo stroef tussen mij en de kinderen van mijn partner? *Ik doe alles voor de kinderen en dankbaarheid is ver te zoeken. *Waarom wordt ik zo geraakt door mijn stiefkind?

De uitdaging als stiefverzorger

Ouder zijn is een hele kunst. Stiefverzorger zijn is een nog grotere uitdaging. En daarnaast ben je partner. Hoe voeg je al die titels samen en blijf jezelf ook nog in beeld? Of ben je alleen maar heel hard aan het werk om als die ballen hoog te houden. En hoe doe je dat dan? Binnen een partner-relatie kom je je eigen stukken tegen. De kunst is om die aan te gaan kijken. Waarom word je zo geraakt door zijn opmerking of wat maakt dat jij je niet uitspreekt en dan later opeens ontploft?

Communicatie is de sleutel

Velen hebben dat niet (voldoende) geleerd vanuit huis en in een relatie komt dat extra aan het licht. Degene van wie je houdt laat je dichtbij komen en dat maakt juist ook dat hij/zij jou triggert en je je zo kunt laten raken.
In een samengesteld gezin -ik spreek liever van een samengesteld systeem- kan jij als verzorger nog extra getriggert worden door een kind van je nieuwe lief. Waarom drukt die nu precies op die knoppen die jou zo diep kunnen raken? Zo pijnlijk om te ervaren. Je kunt ervan weg gaan, door deze relatie te beindigen en weer een nieuwe partner te zoeken OF je kunt de triggers aan gaan kijken. Dus met jezelf aan de slag gaan. JIJ wordt namelijk getriggert, dus het zegt alles over jou en niet over de partner/het kind die de trigger veroorzaakt. Soms kom je er samen gewoon niet meer uit en voert ruzie maken de boventoon. Zolang er liefde is, is er heling mogelijk. Alleen dit vergt van alle partijen inzet. Soms is het zelfs handig om met het kind aan de slag te gaan. Hoe pak je dit aan?

Inzicht is wat er nodig is

Waar komt de trigger vandaan? Waar vinden jullie elkaar weer? Hoe komen jullie tot een fijn samengesteld systeem, waarbij het voor alle gezinsleden goed toeven is? Hoe kan ik mijn eigen ruimte innemen?

Als je er samen niet meer uitkomt

Twee van de drie samengestelde gezinnen loopt binnen 5 jaar stuk. Daar wil jij toch niet bijhoren? Spannend om te doen? Zeker wel en angst gaan we eigenlijk het liefst uit de weg. Willen we niet aan gaan kijken, want dat doet pijn. Ik kan je garanderen dat alleen door de pijn heengaan je verder brengt. Zolang je de pijn blijft ontwijken komt hij keer op keer terug. Ik beloof je, het aan gaan kijken van je angst is het meer dan waard. Je hoeft het niet alleen te doen, ik loop een stukje met je/jullie mee. Neem jij de uitdaging aan?