We raken steeds minder mét aandacht aan.
Zo jammer, want dat is net als eten, drinken, slapen en een dak boven je hoofd een eerste levensbehoefte.
Huidhonger
Huidhonger ligt hierdoor op de loer, wat direct van invloed is op de groei (van het jonge kind) en eerder zal leiden naar mentale en fysieke klachten. Dit kan op latere leeftijd zelfs eerder tot verslaving, depressieve klachten of agressie leiden.
Wat is huidhonger dan precies?
De huid (ons grootste orgaan) heeft behoefte aan gewenste aanraking mét aandacht. Het geeft een gevoel van ik mag er zijn, ik doe ertoe, ik word gezien en gehoord.
Grenzen aangeven
Ieder kind (vanaf 2 jaar) is prima is staat om zelf aan te geven wáár het behoefte aan heeft. Vaak vragen ze er verbaal om, maar ook via lichaamstaal is veel merkbaar, bijv als je kind op schoot kruipt. Dan kan je benoemen ‘kom je even een knuffel halen, zal ik je even kriebelen?’
Als die dan positief bevestigd wordt, dan mag je vragen ‘Waar wil je dat ik je kriebel?’ Juist door vragen te stellen groeit je kind op met deze norm en zal dit tot minder grensoverschrijdend gedrag leiden.
Voordelen van mét aandacht aanraken:
– aanvulling op een gezonde opvoeding
– aanmaak oxytocine (knuffelhormoon) alsook dopamine en serotonine
– bevorder zelf genezend vermogen, weerbaarder tegen ziekte
– meer ontspanning, beter in je vel
– minder stress
– beter slapen
– vermindert of voorkomt pestgedrag
– meer onderlinge verbondenheid, het ‘wij-gevoel’
– bevorderd zelfvertrouwen
– minder jaloezie en woede
– aanraking is een onderdeel van intimiteit
Waarom raken we dan steeds minder aan?
Door de taboe die er heerst door:
– Eigen opvoeding van ouders (niet gewend)
– Religie/geloofsovertuiging
– Tijdens de C tijd mocht het niet en leek dat juist de behoefte uit te lichten / vergroten
– Angst gecreëerd door o.a. de me-too beweging
– Mobiele telefoon leidt (enorm) af
Intimiteitsproblemen
Intimiteitsproblemen (tussen ouders) kom ik veel tegen in mijn praktijk. De oorzaak is vaak terug te leiden naar de eerste 7 levensjaren. Deze zijn cruciaal. Alles wat je als ouder zelf niet geleerd hebt, kan je ook niet doorgeven. Jouw ouders waren jouw voorbeeld. Veelal voed je op zoals jij ook opgevoed bent.
Elk kind vraagt aandacht. Krijgt je kind dit niet via de positieve weg, dan zorgt het ervoor om dit via negatief gedrag te laten zien. Alles ten doel om gezien en gehoord te willen worden.
Je kind heeft het lastig
Je kind ís niet lastig, je kind hééft het lastig én jij áls ouder vindt het lastig om met dit gedrag te dealen. Via mijn holistische kijk, kijk ik graag met je mee.
Wat is jou als ouder bijgebleven van aanraking in je jeugd en hoe is dit nu naar je kind(eren) en eventuele partner?
