Slaap bij baby’s

Slaap is noodzakelijk voor de ontwikkeling van iedere baby en geeft de ouders even rust. Slaapgebrek kan uitputtend zijn voor ouders. Het niet willen/kunnen slapen van je baby, kan je als ouder tot wanhoop drijven. Wat gebeurt er nu eigenlijk tijdens slaap en die stuiptrekkingen dienen die ergens voor?

Baby’s wisselen heel snel van slaap naar wakker en andersom. Je kunt dan van die schrikmomenten zien, ook wel stuiptrekkingen genoemd. Uit wetenschappelijk onderzoek, van meer dan 1.000 baby’s van over de hele wereld, is gebleken dat er een hersenactiviteit gekoppeld is aan een stuiptrekking. Wat er gebeurt tijdens een stuiptrekking, is een scannen van het lichaam, het aanzetten van duizenden neuronen. Een soort van ‘mapping the body’. Bij de geboorte is er nauwelijks (bewuste) verbinding tussen de hersenstam en de hypothalamus (ligt in het limbische brein) in de hersenen. Een baby heeft dus liefdevolle, aandachtige, ‘intuned’ ouder(s) nodig om te (leren) slapen. Laten huilen is schadelijk voor de ontwikkeling van de hechting. Rond de 4 maanden ontstaat er een zogenaamd circadiaans ritme en dit zal zich rond een jaar tot een regelmatig dag-nacht-patroon hebben ontwikkeld.
Daar een baby nog een kleine hippocampus (opslag korte termijn geheugen) heeft, is vaak een dutje doen essentieel om de opgedane ervaringen vanuit de hippocampus door te kunnen zetten naar de cortex (opslag lange termijn geheugen).

Slaap is dus een dynamisch neurologisch proces, noodzakelijk om gezond te blijven, helder te kunnen denken, voor een blij humeur voor jezelf en je omgeving. Voor een baby essentieel om de wereld om hem heen te leren kennen.
Baby’s wisselen heel snel van slaap naar wakker en andersom. Je kunt dan van die schrikmomenten zien, ook wel stuiptrekkingen genoemd. Uit wetenschappelijk onderzoek, onder meer dan 1.000 baby’s van over de hele wereld, is gebleken dat er een hersenactiviteit gekoppeld is aan een stuiptrekking. Wat er gebeurt tijdens een stuiptrekking, is een scannen van het lichaam, het aanzetten van duizenden neuronen. Een soort van ‘mapping the body’.

Bij de geboorte is er nauwelijks (bewuste) verbinding tussen de hersenstam en de hypothalamus (ligt in het limbische brein) in de hersenen. Een baby heeft dus liefdevolle, aandachtige, ‘intuned’ ouder(s) nodig om te (leren) slapen. Laten huilen is schadelijk voor de ontwikkeling van de hechting. Rond de 4 maanden ontstaat er een zogenaamd circadiaans ritme en dit zal zich rond een jaar tot een regelmatig dag-nacht-patroon hebben ontwikkeld.

Daar een baby nog een kleine hippocampus (opslag korte termijn geheugen) heeft, is vaak een dutje doen essentieel om de opgedane ervaringen vanuit de hippocampus door te kunnen zetten naar de cortex (opslag lange termijn geheugen).

Slaap is dus een dynamisch neurologisch proces, noodzakelijk om gezond te blijven, helder te kunnen denken, voor een blij humeur voor jezelf en je omgeving. Voor een baby essentieel om de wereld om hem heen te leren kennen.

Foto: Pixabay